ondernemers

Stichting Sadakha verspreidt onjuiste informatie over rechtszaak tegen Gemeente Oisterwijk en Nederlandse Staat


Het is in de mailbox van onze redactie een opeenvolging van berichten van niet de minste organisaties, die stellen dat wat Stichting Sadakha over een Oisterwijkse kwestie beweert, onjuist is.

De mailtjes in onze mailbox maken onderdeel uit van wat lijkt op een ‘rookwolk’ rondom een voortdurende juridische strijd. Onderstaand een vervolg op de publicatie van afgelopen maandag over een opmerkelijk juridisch geschil. In dat geschil wordt beweerd dat de Gemeente Oisterwijk in de fout is gegaan. Maar daarvan is – na meerdere rechtszaken en ondanks herhaaldelijk verzoek – tot op heden geen enkel bewijs geleverd of gerechtelijke uitspraak getoond. Integendeel: de informatie die beschikbaar is geeft aan dat de Gemeente Oisterwijk – ook volgens de rechter – juist heeft gehandeld.

‘Stichting Sadakha Tilburg toetst namens burgers het gedrag van de overheid en de rechtspraak aan de Grondwet, het IVRK en het EVRM,’ zo omschrijft de organisatie haar eigen doelstelling. Dat toetsen is gedaan, daarmee zou je verwachten dat ‘de kous af is’, maar niets blijkt minder waar.

Stichting Sadakha maakt melding van een kort geding, dat bij de rechtbank niet bekend is.

Gemeenten
Om te beginnen even terug naar het geschil, waarvan volgens Oteman, voorzitter van de stichting Sadakha, een uitspraak van de Hoge Raad bestaat die in het voordeel van zijn cliënte zou spreken. Die uitspraak zou gaan over het onrechtmatig handelen van ambtenaren van de Gemeente Tilburg, namens de Gemeente Oisterwijk. De zaak en de uitkomst daarvan is bij beide gemeenten echter niet bekend, hetgeen werd vermeld in ons bericht van afgelopen maandag. Oteman heeft ons de uitspraak nog steeds niet doen toekomen.

Rechtbank
Het geschil, waarvan we afgelopen week dachten dat dat voorbij zou zijn, krijgt volgens Stichting Sadakha een vervolg in de vorm van een kort geding, ofwel een spoedzitting, bij de Rechtbank in Den Haag. Daarover werd door de stichting een publicatie op Twitter geplaatst. ‘Deze zaak komt bij ons niet voor, het zaaknummer klopt ook niet, en op 14 december is ook geen kort geding van deze Stichting,’ aldus een woordvoerder van de rechtbank desgevraagd. Oteman stelde daarop: ‘De rechtbank in Den Haag heeft er belang bij dat er geen journalisten aanwezig zijn bij het kort geding en liegen u voor.’

De woordvoerder van Rechtbank Den Haag laat weten geen belang te hebben de media buiten de deur te houden. Op advies van de woordvoerder is aan Oteman gevraagd om een betekende dagvaarding toe te sturen. Die heeft Oteman ons niet overhandigd.

Rectificatie
Kort na de hierboven vermelde publicatie van afgelopen maandag werd onze redactie geblokkeerd voor de Twitterberichten van Sadakha. Via een ander account hebben wij de reacties van de stichting toch kunnen inzien. Daarin stelt Stichting Sadakha onder andere dat er een rectificatie heeft plaats gevonden na een door hen ingediende klacht op een artikel. Dat is feitelijk onjuist. Er heeft géén rectificatie plaats gevonden, er is niets verkeerds gepubliceerd en er is niets hersteld! Via de mail gaf Oteman in reactie op het bewuste artikel aan een klacht bij de Raad van de Journalistiek te hebben ingetrokken. Hij had eerder met die klacht gedreigd, en deze – zo blijkt uit zijn reactie – ook ingediend. Op Twitter stelt hij dat de klacht is ‘aangehouden’.

Uit navraag bij de Raad van de Journalistiek (SvdJ) blijkt daar echter geheel geen klachtmelding bekend. Saillant detail: Oteman dreigt kort daarna opnieuw met een melding bij de SvdJ, niet dat we daar van onder de indruk zijn, in ieder geval niet van iemand die zelf allerlei beweringen doet, maar zelf niet de verklarende documenten daarvan wil overleggen.

Stichting Sadakha maakt melding over een klacht, die op dat moment bij de Raad van de Journalistiek niet bekend is.

Landsadvocaat
Was het dat? Nee. In het vervolg op de mailwisselingen over deze kwestie beweert Oteman dat het door hem vermelde kort geding in behandeling is bij landsadvocaat mr Jordi Bierens. Die zou de gemeenten en de staat bijstaan in het kort geding. Bierens laat echter weten: ‘Onderstaande kwestie(s) zijn mij niet bekend. Ik ben daar op geen enkele manier bij betrokken.’ Volgens Oteman is ook Dhr. Bierens een leugenaar. Oteman stuurt daarop een printscreen van een mail, kennelijk verzonden aan mr Bierens. Blijkbaar is volgens Oteman het sturen van een mail aan een ander voldoende bewijs dat die ander een zaak in behandeling heeft. Voor de goede orde mag opgemerkt worden dat niet Oteman, maar de gedaagden zelf hun advocaat kiezen.

Even later verklaart Oteman: ‘Kennelijk heeft de heer mr J. Bierens zich teruggetrokken van de zaak en deze over gedaan aan een collega.’ Welke collega vermeldt hij niet. We moeten dat volgens hem zelf maar navragen bij het kantoor van de landsadvocaten. Dat hebben we dan ook gedaan, service van de zaak zullen we maar zeggen. ‘Bij geen van onze medewerkers op ons kantoor is deze kwestie in behandeling,’ aldus de woordvoerder van het kantoor. Tja …

De angel
De ‘angel’ in deze zaak, zover is ondertussen bekend, zit in het door de stichting namens haar cliënte (een in Oisterwijk wonende mevrouw) te weigeren om informatie te geven, die volgens de gemeente nodig is voor een goede beoordeling van het recht op uitkering. Volgens de rechter heeft de gemeente echter terecht de uitkering stop gezet. Oteman blijft dat bestrijden. Zo is er volgens Oteman ‘geen wettige grondslag’ voor het geven van ‘inzage in de inkomsten en uitgaven van mevrouw’.

Uit navraag bij een onafhankelijk jurist blijkt die verplichting er zeker wel te zijn (zelfs meer nog dan dat). Artikel 17 van de Participatiewet luidt: ‘De belanghebbende doet aan het college op verzoek of onverwijld uit eigen beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op zijn arbeidsinschakeling of het recht op bijstand. (…..)’ ofwel kort verwoord: een wettelijke ‘informatieplicht’. Ook stelt het genoemde artikel 17 ‘De belanghebbende verleent het college desgevraagd de medewerking die redelijkerwijs nodig is voor de uitvoering van deze wet’. Ofwel kort verwoord: een wettelijke ‘medewerkingsplicht’.

Pas deze week heeft mevrouw volgens Oteman die informatie aan de gemeente alsnog beschikbaar gesteld. Nog onbekend is of hiermee voor de Gemeente Oisterwijk voldoende aanleiding is om te besluiten alsnog een bijstandsuitkering beschikbaar te stellen.

Patroon
Nu kan het uiteraard zo zijn dat zowel de Rechtbank in Den Haag, de Raad voor de Journalistiek, alsmede de landsadvocaat het mis hebben. En ook de onafhankelijk jurist, die wij gevraagd hebben om naar deze kwestie te kijken, zou er volledig naast kunnen zitten. Er lijkt hier echter meer een patroon zichtbaar van beweringen, die telkens door de diverse instanties worden tegengesproken, en waarvoor Oteman ons desgevraagd geen enkel bewijs levert…

Keukentafelgesprek
De grote vraag blijft in hoeverre de cliënte van Oteman met dit voortdurende juridische getouwtrek écht geholpen wordt. Mevrouw zal uiteindelijk toch ergens van moeten leven. Met deze haast eindeloze juridische strijd ziet het er vooralsnog niet naar uit dat zij haar uitkering krijgt, laat staan vrijgesteld wordt eerdere ontvangen uitkeringen terug te betalen. Wethouder Dankers liet destijds weten: ‘Het dossier betreft een kwetsbare inwoner, wij nemen onze zorgplicht uiterst serieus.’

Mogelijk dat een persoonlijk gesprek met de wethouder, bij mevrouw aan de keukentafel, zonder de vele juristen aan hun zijde, meer kansen biedt…