uitgelicht

Giga-orkestsensatie bij GUO in Tiliander Oisterwijk


Joe Broughton’s Conservatoire Folk Ensemble heeft NUL bekendheid in Nederland. In herkomstland UK laten muziekrecensenten en vakgenoten de superlatieven over elkaar heen buitelen.

Joe Broughton’s Conservatoire Folk Ensemble moet fantastisch zijn om te beleven.

Om maar wat te citeren: “You MUST, MUST see this to understand just how fantastic it is.” Zondagmiddag 26 mei sluit dit mega-orkest onze 47ste GUO-concertserie af in Tiliander. Aanvang: 15:00u. Belangstellenden kopen tussen 14:00 en 15:00u tickets aan GUO’s zaalkassa ter plekke (cash: geen pin!). Maar VOL=OP! Dus wie zeker wil zijn, winkelt tijdig in de GUO-ticketshop (klik).

Met Joe Broughton’s Conservatoire Folk Ensemble halen we de meest omvangrijke folksensatie uit Engeland onder directie van één van de bekendste Engelse folkmuzikanten in huis. Dat terwijl dit imposante orkest in haar 27-jarige bestaan haar Nederlandse debuut komt maken. Misschien ook weer niet zo vreemd, want hoe krijg je minstens 40 tot soms zelfs oplopend naar 80 getalenteerde jonge muzikanten met instrumenten en reisbagage over van UK naar NL? Nuchter stiff upperlip antwoord? In een tot de nok volgestouwde mega-tourbus via een ferry over Het Kanaal.

Opgegroeid in een artiestennest is Joe Broughton (1976) lector folkmuziek aan Koninklijk Conservatorium van de Universiteit van Birmingham waar hij in de jaren negentig zelf cum laude afzwaaide en compositieprijzen binnensleepte. Hij weet wat het is om jong muziektalent tot volle bloei te laten komen. Zelf vormt hij sinds zijn vierde (!) een levenslang duo met oudere broer Ben met wie hij sinds zijn negende (!) geregeld podia betreedt. Begonnen als drummer, krijgt hij nog vóór zijn tiende (!) ook mandoline, gitaar, piano en viool (zijn uiteindelijke hoofdinstrument) aardig onder de knie.

BBC
Hij besluit circusacts muzikaal te begeleiden, een leerschool die hij zes jaar trouw blijft. Als 13-jarige springt hij in het oog bij BBC die besluit een tv-docu aan hem te wijden. Zijn opmerkelijke veelzijdigheid levert hem een bijrol op in kaskraker ‘Robin Hood’. Als muziektalent publiceert hij een boek met fiddletunes en als veelbelovend dichter twee bundels waarmee hij bellettrieprijzen wint.

Als componist, arrangeur, albumproducer en uitvoerend multi-instrumentalist is hij bewierookt en verguisd voor het aangaan avant la lettre van eclectische fusies tussen folk en elk denkbaar muziekgenre. Als gastmuzikant is hij te horen op meer dan honderd cd’s. We zouden hem mogen kennen van roemruchte Albion Band met ex-leden van zowel Fairport Convention als Steeleye Span, vernieuwend Urban Folk Quartet, folkbigband Bellowhead, als sidekick van Joss Stone, Keith Hancock, Kevin Dempsey en andere stijl doorbrekende muziekprojecten en toon- en trend zettende solo-uitspattingen. Daarnaast tekent hij voor de muziek van meerdere films. Tevens is hij aanstichter en drijvende kracht achter zijn Conservatoire Folk Ensemble én notoir anti-Brexiteer.

Eén en ander verknoopt, grijpt hij de minste gelegenheid te baat om met een buslading orkestleden Het Kanaal over te steken. Doel: gelijk welk EU-land afstruinen om er energieke, krachtige livemuziek in te zetten als solide bindmiddel in zijn nobele strijd voor Europese samenwerking en eenheid. Deze onderliggende missie bracht het ensemble tot een onvermijdelijk concert, pittig doorspekt met spoken word bijdragen van een jonge Britse generatie in het hol van de leeuw: het Europees Parlement. Gevolg: emotionele ontlading, menig weggepinkt traantje, minutenlange staande ovaties.

You name it – They got it
Niet dat deze youngsters uit daadwerkelijk Land of Hope and Glory hun ‘stem’ alleen maar buiten UK laten horen. Voor eigen parochie trekken ze bijvoorbeeld Royal Albert Hall vol en staan ze vooral in het voorjaar als hun studie het toelaat op vooraanstaande festivals. Ook daar met een repertoire, treffend ingezet als vreedzaam wapen: verbindende, frisse, aanstekelijke EU-folk anno 21ste eeuw: traditional Anglo- en Celtic folk, groovy maar verbluffend laid back gefuseerd alsof het dagelijkse kost is met jazz, rock, funk, hip-hop, ska, reggae, klassiek, house, dub, Oost-Europese tot Aziatische invloeden, melodieën uit het Midden-Oosten tot Noord-Indiase ritmes en Afro-beats. You name it – They got it.

Een geweldige ervaring ook voor deze bende die bestaat uit het crème de la crème van jong muziektalent dat studeert aan het Koninklijk Conservatorium van de Universiteit van Birmingham. Een jonge roedel enthousiastelingen die spontaan musiceren, zingen, springen, swingen met een aanstekelijke passie alsof hun leven ervan afhangt. Een spetterende show waarin ze er liever het plezier van laten afspatten dan zichzelf al te serieus te nemen. Dat is ook af te horen aan meerdere studio- en live-cd’s die dit ensemble gedurende de afgelopen 27 jaar uitbracht.

Maar afstuderende studentengeneraties lossen elkaar in razend tempo af, dus wie en hoeveel precies er het GUO-podium in Tiliander Oisterwijk onveilig komen maken is koffiedik kijken. Wel stelt Joe alvast minstens 40 jonge honden in het vooruitzicht: 15 blazers, 4 cellisten, 5 percussionisten, 3 elektrisch gitaristen en een resem overig jong muziektalent op fiddle, dwarsfluit, klarinet, elektrische bas, akoestisch gitaar, accordeon, van wie er meerdere bovendien nadrukkelijk vocaal aanwezig zijn. En belooft hij plechtig ingedut NL folkpubliek te komen wakker schudden en jonge generaties muzikanten van welk kaliber dan ook te begeesteren.

Rising stars
Onder die orkestleden ongetwijfeld rijzende sterren die binnen luttele jaren schitteren als toonaangevend folkmuzikant binnen en buiten UK. Zoals Joe Broughton onder zijn hoede via zijn Conservatoire Folk Ensemble al sinds 1997 aan de lopende band studenten inspireert en aflevert om als succesvolle Britse muzikanten folkpodia wereldwijd te betreden, dat van GUO inbegrepen. Zo levert Joe Broughton zomaar even uit de ogenschijnlijk losse pols een jaloersmakende bijdrage aan de vitale ontwikkeling van de Britse folkscene met zijn ensemble als kweekvijver. Hoe bijzonder is het om juist dat bij GUO-concerten Groeten Uit Oisterwijk te mogen meebeleven?