uitgelicht

Column Roland Smulders: Kapitaliseren van onze winst


Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:

Roland Smulders (Foto: Iris de Groot).

 

De Marialinde in mijn woonplaats Oisterwijk heeft de verkiezing ‘Landelijke Boom van het Jaar’ gewonnen van een of andere rode beuk uit IJsselstein. Er zullen best plaatsgenoten zijn die nu de behoefte voelen om toeterend door het dorp te gaan rijden en uit het raampje lelijke dingen te roepen over rode beuken die maar een plekje moeten zoeken om de wonden te likken. Ik vraag mij vooral af hoe dronken je moet zijn om een dergelijke wedstrijd te organiseren. En om dan vervolgens in de spelregels niet op te nemen dat deelnemende bomen natuurlijk wel op eigen kracht moeten zien te winnen. Stiekem geholpen worden door Maria is flauw. Op die manier kan een of andere populier uit Lutjebroek – ik ga er maar vanuit dat ze daar wel een populier hebben – ook winnen.

Zit ik al klaar met mijn column, blijkt Maria er ineens niks mee te maken te hebben en weet niemand het waarom van de naam. Vreemd, want Maria had vroeger echt wel de gewoonte overal in bomen te verschijnen. Ze klom er stiekem in en wachtte dan tot er wat kinderen langskwamen die ze aan het schrikken kon maken. Als tegenprestatie mochten de bewoners van de plaats-delict dan de betreffende boom heilig verklaren en geld vragen aan de pelgrims die er even de hand op wilde leggen. Bij de pastoor konden splinters van gesnoeide takken worden gekocht. Ooit kon je ook vergeving van al je zonden krijgen, maar dat werd weggepolderd na verzet uit protestantse kring.

Bomen die door Maria worden beklommen, kunnen ook heel oud worden. Misschien komt de verwarring daar vandaan. Als de beheerders ervan zich tenminste in weten te houden bij het verkopen van splinters. Ik heb gehoord van bedevaartsplaatsen die zichzelf uit de markt wisten te prijzen door maar meteen de hele boom in stukjes te hakken. In Oisterwijk schijnt dat ondanks de afwezigheid van Maria niet gebeurd te zijn, want de boom staat er nog en volgens sommigen is hij meer dan duizend jaar oud.

Met de rode beuk in IJsselstein heb ik medelijden. Komt er nu geen reactie op gang in de gemeenschap daar? Als die beuk nog niet eens in staat is een domme verkiezing tot landelijke boom te winnen, wat voor een nut heeft dat ding dan wel? Kan er in dat geval niet net zo goed de kettingzaag in om plaats te maken voor de uitrit van een appartementencomplex? Een wedstrijd winnen is leuk, maar ik wil liever niet verantwoordelijk worden gehouden voor het einde van een statige beuk. Volgend jaar moet er weer een nieuwe landelijke boom van het jaar worden gekozen. Het leven kan er nu voor de inwoners van IJsselstein heel donker uitzien, het zijn juist zulke momenten die Maria kunnen doen besluiten ook eens in hun beuk te landen. Wonderen zijn de wereld nog niet uit. Dat gezegde geldt ook in IJsselstein.

Intussen gaan wij hier in Oisterwijk natuurlijk verder met het kapitaliseren van onze winst. We voegen Maria gewoon met terugwerkende kracht in het verhaal. De linde krijgt een bordje om toeristen op de hoogte te stellen van het feit dat selfies alleen mogen worden gemaakt door fotografen met geldige papieren. Gemeentelijke handhavers zijn aanwezig om op de naleving van deze regel te letten. Je zult zien dat anders uitgerekend een toerist uit IJsselstein de uitgestelde komst van Maria op de gevoelige plaat blijkt te hebben vastgelegd.

 

Roland Smulders