Bij het TBM toernooi in Valkenswaard was het heerlijk weer en er werd door de jeugd hard gewerkt.

Afgelopen zaterdag speelden de TBM van de Oysters een fijn toernooi in de bosrijke omgeving van RC the Vets uit Valkenswaard. Niet per se toevallig ook onze clustermaatjes. Er werd hard gewerkt in het zonnetje door alle teams. Het Benjaminteam splitste op in twee teams. Dubbel zoveel plezier. Ook de Mini’s namen deel aan het toernooi en lieten zien al behoorlijk wat opgestoken te hebben van de eerste trainingsweken.

Junioren 1 helft de baas van DIOK

De jeugd doet het goed…

De platecompetitie brengt natuurlijk ook sterke tegenstanders langs. Regerend Ereklasse kampioen DIOK is zo’n ploeg. Toch werd er frank en vrij aan de wedstrijd begonnnen en gedurende de wedstrijd was er zelfs een klein overwicht voor de Oysters. De ruststand 07-10 was verdiend en verrassend. Na de pauze tapte DIOK uit een ander vaatje. De fysieke krachten werden meer en meer aangesproken. Vaak hadden de Oysters daar een antwoord op maar de aanhoudende aanvalstromen van DIOK waren op een bepaald moment niet meer te stoppen. Als je alles geeft als team kun je elkaar niets verwijten en dat is de vorm van de dag, of zijn factoren waar je geen invloed op hebt, beslissend. Trainer Twan legde het me zo uit:”het is voor de ontwikkeling van de deze groep zo belangrijk dat ze veel van dit soort wedstrijden speelt. Hier leer je meer van dan van een grote walk-over. Niet leuk om te verliezen, wel erg leerzaam”.

Haagsche op eigen grond te sterk
Het was familiedag in Den Haag wat het thuisteam had genoopt bij de bond een verzoek in te dienen voor een latere starttijd. 17.00 uur derhalve. Betekende wel dat iedereen goed uitgeslapen was. Het Oystersteam kon een sterk team binnen de lijnen brengen maar niet het allersterkste want de afwezigheid van Klaas, Diede, David, Kees en Bonne is natuurlijk wel een aderlating. Toch begon het team van Johnnie Nas uitstekend aan de wedstrijd. Hard, fanatiek en met flair en toen Mati Pfaff (wiens ouders uit Argentinië aanwezig waren bij de wedstrijd) na ongeveer 11 minuten spelen een penalty verzilverde stonden de Oysters ineens brutaal voor. Daarna gingen er wat dingen mis. Door miscommunicatie liepen enkele HRC aanvallers zomaar door onze verdedigingslinie en de eerste punten voor de thuisploeg stonden ineens op het bord.

Het was nog even schrikken toen Ralf geblesseerd het veld moest verlaten maar met een prima stukje oplapwerk van Nanne kon hij gelukkig snel spel weer hervatten. De strijd bleef redelijk gelijk opgaan maar de wijze waarop Haagsche het spel dicteerde gaf niet per se een goed gevoel over het resultaat wat nog moest komen. Met nog 2 try’s die voornamelijk op kracht gemaakt werden was de ruststand 3 – 19 duidelijk maar zeker niet hopeloos. Oysters maken doorgaans toch wel hun try’s, zelfs in moeilijke wedstrijden.

Dat doen we niet bij rugby; klagen over de scheidsrechter. En ook hier zul je daar geen letter van teruglezen. Bekend is wel dat scheidsrechters die je in een wedstrijd nauwelijks ziet het beste leiden. Laten we het erop houden dat de ref in het tweede bedrijf net iets te veel bij discutabele zaken betrokken was. Een penaltytry, een makkelijke gele kaart en niet toegekende try die vervolgens door de linesman (op 60 meter) wel tot try werd gepromoveerd, het was allemaal niet nodig. Wat nog wel vermeld dient te worden, de jongens van de bank (Kas, Jonas Boris, Patrick, Abbie, Syb en Rickson) vielen allen positief op.

Haagsche – Oysters 33 – 3

Wisselvallig weekend voor onze Senioren
Prachtig weer, prima ambiance en maarliefst 4 thuisspelende teams die er allemaal op gebrand waren de overwinning in de wacht te slepen. Ut vijfde trapte af tegen URC 4. URC is een grote club, de op één na grootste club van Nederland maar daar had het team van coach Witlox verder geen enkele boodschap aan. In no time lagen de eerste try’s al achter de gaine line. En de man van het scorebord had het druk. Na een zinderend potje rugby stopte de teller op 71 – 0.

Progresse bij Oysters III
De tweede rij van Oysters III was terug van vakantie en vanuit dat stabiele gegeven werd er prima gespeeld tegen een geduchte tegenstander; Dukes 4. Er werd echter snel duidelijk dat het jonge elan van team 3 een belangrijkere troefkaart was dan rugbyervaring. Na 80 minuten had het team van Willem, Mark en Bas 31-15 op het scorebord verzameld. Chapeau heren. Momenteel koploper ook en misschien wel titelkandidaat

Daarna was het de beurt aan Ducks/Oysters die het opnamen tegen de Wasps. Wij als Oysters kennen de derde klasse goed want vorig jaar vertoefde ons tweede team daar. Wasps was ook te gast bij de kampioenswedstrijd vorig jaar en werd toen ook op een stevig nederlaag getrakteerd. Nu was het niet anders. Weliswaar boodt het behoorlijk heroisch tegenstand, maar het betere rugby kwam toch vanuit Boxtelse/Oisterwijkse kant.

Spannend werd het daarom nooit in deze door scheidrechter Nial Carroll prima geleide wedstrijd. Eindstand 38-0

Zeer sterk HRC verpest Oystersfeest

Oysters II dat vorige week nog te sterk was voor Delft 1 ontving nu Haagsche II. Op papier misschien wel te doen, als het team tenminste in zijn beste vorm zou steken. Daar leek het niet op toen HRC vrij snel op voorsprong kwam. Toch reageerde het team als door een wesp gestoken en voordat er van een organisatie in de verdedigende stellingen van de Hagenezen sprake was had Patrick van Maren een bekeken kickje al tot try gepromoveerd. Daarna ging er helaas veel mis. Vooral de flanker van Den Haag, Pepijn Geurts (man met het staartje) kreeg veel te veel ruimte en doorkruiste keer op keer de verdedigende stellingen van de Oysters. Haftime en eigenlijk stond er toen al een onoverkomelijke tussenstand op het bord. 5-38.

Het tweede bedrijf zagen de talrijke supporters toch wat meer strijd. Maar de analyse leert ook dat bijna het voltallige Haagsche team in de afgelopen 2 jaren nog grote delen in het eerste team meemaakten. Door de enorme tsunami van teruggekeerde spelers voor HRC I is de samenstelling van hun tweede team een logisch gevolg. Nietttemin volge er vanuit de Oysters nog een tweede try, door finisher Bastiaan Been en werd de match afgesloten met een 10-59 eindstand.