Oisterwijker Dave van den Hout fietst naar Oekraïne, om met zijn actie geld in te zamelen en hulp te bieden aan de oorlogsslachtoffers in Oekraïne. Voor ons schreef hij een kort verslag van zijn reis tot nu toe; momenteel van hem zijn verhaal vanuit Dresden, Duitsland.

Dave van den Hout

Zaterdagmorgen 3 september ben ik vertrokken uit Tilburg. De eerste stop is Oisterwijk. Afscheid nemen van mijn ouders voordat de lange reis begint. Sinds ik 1 maart richting de Pools/Oekraïense grens vertrok is er veel veranderd. Waar ik enkele keren met de auto heen en weer ben gereden en eenmaal met het vliegtuig, neem ik nu de fiets. De afstand naar Kyiv om en nabij 2400 km. In Oekraïne bezoek ik eerst nog een goede vriend.

In 2004 begon dit verhaal. Ik ontmoette een Oekraïense man. Beide waren wij aan het werk bij een horecagelegenheid op de Eindhovense kermis. Enkele malen heb ik hem en zijn gezin bezocht in zijn land. Toen de oorlog uitbrak twijfelde ik geen moment. Ik stapte in mijn auto en reed richting de Pools/Oekraïense grens. Waar mogelijk kon ik mijn auto inzetten voor het vervoer van Oekraïners die hun land waren ontvlucht of het transporteren van hulpgoederen.

Na enkele bezoeken aan de grens besloot ik om in een grote opvanglocatie in Krakau, Polen een fruitbar te openen. Binnen enkele dagen maakten en deelden ik samen met tientallen vrijwilligers uit heel de wereld 1000 fruitsalades per dag uit aan gevluchte Oekraïners. Dit project liep van 11 maart tot 19 mei. Dankzij donaties van vrienden en bekenden konden wij ook moeders met kinderen uit het overvolle treinstation van Krakau halen en hen een hotelkamer met ontbijt aanbieden. Sommige waren al dagen op de vlucht en dan nu een eigen hotelkamer met eindelijk weer een douche.

Dave op zijn fiets, onderweg richting Oekraïne

Tijdens een van deze momenten heb ik Tanya en haar man ontmoet. Met slechts een weekendtas waren zij gevlucht. Tanya’s man was slecht ter been. Zij omhelsde mij in de lobby van het hotel en gaf mij een dikke kus op mijn wang. Stichting Tanya was geboren wist ik toen. Nadat ik samen met mijn vader vanuit Oisterwijk zomerkleding, zomerschoenen en vele blikken met conserven naar Moldavië had gebracht voor de opvang van gevluchte Oekraïners in dat land was het bij terugkomt tijd om Stichting Tanya op te richten.

Om het werk van de stichting onder de aandacht te brengen fiets ik van mijn geboortedorp Oisterwijk naar de Oekraïense hoofdstad Kyiv. De donaties die ik hiermee hoop op te halen besteed de stichting ter plaatse aan het kopen van voedsel, drinkwater en medische hulpmiddelen. Al het geld wordt besteed aan het verbeteren van het welzijn van de oorlogsslachtoffers in Oekraïne.

De reis is nog lang en er wachten nog vele emotionele momenten. Op de fiets rijd ik straks door zijn land, een land in oorlog en daar ontmoet ik mijn vriend en zijn gezin na 8 jaar weer.

Inmiddels ben ik aangekomen in Dresden, via de website www.cycle2ukraine.com kun je mijn reis precies volgen.

Dave van den Hout