Laten we beginnen met een spannende wedstrijd bij de Cubs. Door Levi van Lieshout: Zaterdag 4 oktober hebben de Oysters Cubs tegen de Wasps moeten spelen. Ieder team heeft hard gevochten voor de winst, maar uiteindelijk hebben de Wasps toch beter gespeeld. De Oysters hebben erg hun best gedaan, alleen door gladde handen lieten we veel ballen uit onze handen vallen. Onze voorwaartsen hebben hun uiterste best gedaan en hebben bijna elke scrum gewonnen. We moeten nog wel leren om een goeie pass te geven en we moeten meer de aandacht houden op onze focus en niet gefrusteerd worden na een tegen try. Het beste moment was dat Louk de eerste try scoorde voor de Oysters. Het was een spannende wedstrijd eindstand was 24-14.
Weer overwinning Junioren
Door Floris van Griensven: Op zaterdag 4 oktober speelden we tegen Oemoemenoe en we wonnen met grote cijfers namelijk met 69-10. Vanaf het begin zaten we goed in de wedstrijd. Vooral het aanvallen ging heel goed. Ook het inlopen ging goed, waardoor we steeds sneller aanspeelbaar waren en het spel vlot door kon gaan. Het mooiste moment vond ik toen Luuk een try scoorde in de eerste helft. Wel een tip voor de trainers is om meer aandacht te besteden aan de verdediging want als we wat verslappen omdat we voor staan, krijgen we altijd een try tegen.
De Colts-trein
Colts-trein kwam net iets te laat op stoom. In een spannende en bij vlagen harde wedstrijd wisten de Colts met het cluster Oysters/REL/BRC nét niet de geleden schade van de eerste helft te herstellen. Na een goed rugbygevecht stond de teller op 31-33 in het voordeel van Maastricht Rugby.
Oysters trotseren wind én tegenstander
Door Jan van Spaandonk: Het beloofde een bijzondere wedstrijd te worden. Waar elders in Nederland de storm rond het middaguur was gaan liggen, raasde hij in Amsterdam-West nog onverminderd door. Windstoten teisterden het veld, vlaggen sloegen dubbel, en iedere kick werd een gok. Eén ding was zeker: de wind zou vandaag een hoofdrol spelen in deze enerverende rugbywedstrijd tussen Amsterdamse Athletic Club en de Oisterwijk Oysters.
In het eerste bedrijf hadden de Oysters de storm in de rug, wat hen een ogenschijnlijk overwicht gaf. Het spel speelde zich voornamelijk af in de Amsterdamse 22. Toch bleek het snelle drie-kwartenspel, normaal een handelsmerk van de Oisterwijkers, nauwelijks uitvoerbaar. Passes werden door de wind verwaaid, kicks vlogen onvoorspelbaar weg — het werd een gevecht van spierballen in plaats van finesse.
De voorwaartsen namen het initiatief. Nadat nummer 10, Manus Bailey, de Oysters via een penaltykick op voorsprong had gezet, was het de uitblinkende prop Will Stanley die na een perfect uitgevoerde line-out de eerste try drukte. Even later herhaalde tweede-rijer Mitchell Thijs het kunstje met een krachtige drive over de lijn. De front eight heerste, het rugbyadagium “de voorwaartsen bepalen of je wint, de backs met hoeveel” werd vandaag opnieuw bewezen. Amsterdam gaf zich echter niet gewonnen en noteerde vlak voor rust een eigen try: 7–17 bij het fluitsignaal, een mooie marge — maar met windkracht zes tegen in de tweede helft, verre van comfortabel.
Zoals verwacht zette Amsterdam na rust stevig druk. De Oysters moesten diep gaan in de verdediging, tackles volgden elkaar in hoog tempo op. Toch glipte er één keer iemand door: 14–17. De spanning steeg. Maar uit één van de schaarse Oisterwijkse aanvallen sloeg Manus Bailey opnieuw toe. Hij strafte een slordigheid af van de Amsterdammers: 14–22.
De storm bleef razen, net als de hoofdstedelijke aanvalsgolven. Vijftien minuten voor tijd vond Amsterdam toch een gaatje. Wingspeler Brendan Bennet profiteerde van een moment van onoplettendheid: 21–22. De slotfase werd een uitputtingsslag, maar de Oysters bleven koel. Ze zochten hun kracht: de scrum. Met ijzeren discipline en overwicht drukten ze Amsterdam terug, minuut na minuut.
Toen het eindsignaal eindelijk klonk, was er opluchting en blijdschap. De Oysters hadden niet alleen hun tegenstander, maar ook de storm overwonnen. Vier zwaarbevochten punten mee naar Oisterwijk.
