uitgelicht

Laïs nieuwe stijl bij GUO in Tiliander Oisterwijk


Laïs is terug van nooit echt helemaal weggeweest! Na een release-stop van ruim 8 jaar bracht het Vlaamse succesgezelschap afgelopen jaar nieuwe schijf ‘De Langste Nacht’ uit. En volgens een vooruitgesnelde recensie in Focus Knack toonde de formatie tijdens een overrompelend concert in Ancien Belgique Brussel bij haar herstart een overtuigende livepotentie van hier tot Tokio. Over haar toekomst hoeven we ons dus allesbehalve zorgen te maken, bezwoer de recensent.

Laïs brengt engelenzang naar Oisterwijk.

Dat mogen we dan gaan meemaken: Laïs doet bij haar tour langs theaters door onze jubelende Lage Landen ook GUO-concerten Groeten Uit Oisterwijk aan. En wel op zondag 8 oktober in ons lokale cultuurcentrum Tiliander. Aanvang: 15:00u. Press voor tickets in onze ticketshop op blue button GUO tickets hier onderaan. Zoals bij elk GUO-concert geldt: reserveer tijdig, want VOL=OP. Voor zover dan nog voorradig verkoopt GUO de laatste tickets op de concertdag 8 oktober tussen 14:00 en 15:00u aan haar zaalkassa in Tiliander (cash: geen pin!).

Nieuw chapiter
Die eerste geluiden over Laïs nieuwe stijl zijn een geruststellende voorbode. Want ja, er is nogal wat vertimmerd aan het toch altijd succesvolle Laïs-concept. Deze tour luidt dan ook een nieuw chapiter in. Zo rest van de drie vocalistes nog slechts een duo: waar Annelies Brosens afhaakte, zingen Jorunn Bauweraerts en Nathalie Delcroix voort.

Maar zoals Laïs zich altijd al liet bijstaan door niet de minste sidekicks, zo zijn daar nu hun beide partners Bjorn Eriksson en Tomas de Smet, twee bloedbroeders van voormalig Zita Swoon. En wat te denken van multi-instrumentaliste/vocaliste Esther Lybeert (The Antler King, ex Hooverphonic), gitarist Tom Theuns (Aurelia en met voormalig Ambrozijn meermaals op ons GUO-podium) en drummer Roel Poriau (Rumbaristas, ex Think of One).

Sexy wereldmuziek uit Vlaanderen
Meer dan ooit stapt dit septet in een wereld van Vlaamse magie, uitheemse ritmiek en oriëntaalse klanken. Het resultaat is een zwoele versmelting van de muzikale werelden van deze topmuzikanten en volbloedzangeressen. ‘Sexy wereldmuziek uit Vlaanderen’, zo typeerden we Laïs eind 2006 bij haar eerste en tot hier enige GUO-concert. ‘Angel voices’, zo complimenteerde de Amerikaanse zangeres Emmylou Harris daar overheen. De engelachtige stemmen van Jorunn en Nathalie vormen inderdaad de basis van hun muziek.

Sinds hun debuutalbum uit alweer 1998 toert Laïs met bijzondere muzikanten door onze Lage Landen, Polen, Mexico, Zuid-Afrika, Shanghai, Toronto en de halve rest van de wereld. Elke bezetting drukt een eigen stempel, maar als gemene deler creëren ze een betoverende wereld vol magie, mysterie, erotiek, liefde, geweld en drama, vol geheimen en onzichtbaarheden. Daarbij vertrekken ze vanuit het rijke erfgoed van de Vlaamse liedteksten. Van daaruit treffen ze evengoed mensen met andere talen en culturen diep in hun ziel. Zo stak grimmige superhit ‘Het Smidje’ in onvervalst Vlaams de halve wereld over.

Meerstemmige engelengezangen
Laïs in nieuwe gedaante zoekt nieuwe einders in een nieuw project waarin ze Vlaamse liederen combineert met wereldse klanken, ritmes en melodieën. Tijd voor verandering, maar in essentie blijven de hemelse stemmen en het Vlaamse liederenerfgoed. Meer dan ooit laat Laïs haar meerstemmige engelengezangen over u nederdalen. Ze verschijnen tot u, gewapend met niks meer of minder dan hun sterkste instrument: hun eigenste warmkleurige stemmen. Met haar soepele schakel tussen Middeleeuwen en Postmodernisme raakt Laïs concertbezoekers van Toronto via Johannesburg tot Shanghai.

Doorheen de jaren legde Laïs een immense bulk teksten aan uit oude liedboeken. Geen truttig vrolijke huppeldeuntjes waarmee folk zo vaak wordt geassocieerd, maar erotische en gewelddadige verhalen die almaar donkerder en gruwelijker kleuren. Op z’n Frans lijkt zelfs het gruwelijkste nog van een verzachtende elegantie. Bovendien is het romantische ‘folk-cabulaire’ als vanouds vernietigend machtig omfloerst, verhullend en metaforisch, maar de afloop blijkt niet minder onverbiddelijk pijnlijk, zo niet mordicus dodelijk.