Een bedankje aan onbekende mensen, na een val aan de Oisterwijksebaan tussen Oisterwijk en Tilburg.

Bedankt lieve scholier!

Gisteren werd ik onwel tijdens een fietstochtje op de Oisterwijksebaan. Een jonge scholier kwam langsrijden en heeft mij echt geholpen. Het leek wel een eeuwigheid te duren. Hij moet wel blauwe plekken op zijn arm hebben. Ik hield hem vast om niet flauw te vallen zoals een wielrenner zijn stuur vasthoudt in een afdaling van de Galibier. Drie andere fietsers hebben mij geholpen met troostende en liefdevolle aandacht, flesje water en dextrose tabletten. Ze hebben mij naar de varkensboer ,aan de andere kant van de weg gebracht. Op een stoel, onder de luifel, ben ik weer opgeknapt. “ Ge zag zo wit as oew bene” zei de boer. Dank aan de drie helpers en de boer. Fijn dat jullie bij me zijn gebleven tot ik door mijn familie werd opgehaald. Ik ga natuurlijk niet naar de dokter. Eigenwijs als ik gewoonlijk ben maar wel dankbaar.

Jan van den Berg