Er zijn van die zondagen dat je voorafgaand aan de wedstrijd al voelt dat het een moeilijke middag gaat worden.
Dit was zondag het geval in de uitwedstrijd tegen het Tilburgse ZIGO. Een harde noordwesterwind voerde ijskoude poollucht aan, hierdoor was het allesbehalve aangenaam op en naast het veld. Tel daarbij op een slecht kunstgrasveld en een scheidsrechter waarvan je op voorhand al weet dat hij de ‘man of the match’ gaat worden, dat voorspelt niet veel goeds. Het begon al voor het eerste fluitsignaal, de man in het glimmende gele pak wilde ineens alles pasje controleren met als gevolg dat er een kwartier te laat werd afgetrapt. Ook de keepers kregen een uitgebreide briefing met daarin wat vooral niet zou mogen.
Trinitas Oisterwijk
Na alle plichtplegingen was Trinitas veel beter bij de les dan de nog trillende Tilburgers. Het leek de eerste minuut van de WK-finale van 1974 wel. ZIGO had de bal nog niet geraakt en mocht de bal uit het net halen. Na de aftrap ging de bal een halve minuut rond om zo bij Zija Azizov te belanden, die twijfelde geen moment en zo stond het na dertig seconden 0-1.
Niemand had verwacht dat daarmee voor Trinitas de koek op was in het eerste bedrijf. ZIGO nam echter het heft in handen en kreeg een aantal dotten van kansen op de gelijkmaker. Er was een scheidsrechterlijke dwaling voor nodig om de gelijkmaker op het bord te krijgen. Bismark Owusu ging gewoon in duel en kreeg hiervoor een vrije trap tegen. De scheidsrechter stond vervolgens te slapen en zag niet dat de bal tien meter naar binnen werd gelegd. Jason van Dongen ging vervolgens op een veel betere positie achter de bal staan, vervolgens schoot hij de bal met veel gevoel over de muur en achter Ramon Doomen, 1-1. Een verdiende gelijkmaker daar was vriend en vijand het wel over eens. ZIGO bleef daarna de betere ploeg en Trinitas mocht niet mopperen dat het zonder extra schade het rustsignaal haalde.
Na de thee werd Trinitas de iets betere ploeg, ondanks dat was het veel te slordig in balbezit en won het te weinig tweede ballen. Net toen iedereen dacht dat Trinitas de wedstrijd ging kantelen vond de scheidsrechter het nodig om de bal tot ieders verbazing op de stip te leggen. Mathew Warner pakte namens ZIGO het cadeau gretig uit en zodoende mocht Trinitas weer in de achtervolging.
Veel indruk maakte Trinitas niet in hun aanvalsdrift. Er was een corner voor nodig om de gelijkmaker op het bord te krijgen. Dennis van Berkel legde de bal op het hoofd van Harm van de Ven, hij knikte met een puike kopbal de 2-2 op het bord.
Vlak daarna werd het nog gekker. Door een prachtige boogbal van Job Viellevoye stond de ploeg van Pierre van Berkel ineens op een onverdiende voorsprong, 2-3. Geen Oisterwijker die erom maalde en de verdedigende stellingen werden versterkt. Tegen een scheidsrechter die koste wat het kost de ‘man of de match’ wil worden is echter geen verdediging bestand. Een snoeihard schot wat bij lange na niet in het doel was gegaan, belande volgens de bedroevende leidsman op een Oisterwijkse arm en hij wees andermaal naar de stip. Oud-prof Hans Denissen maakte in de blessuretijd geen fout en schoot ZIGO naar een verdiend punt, daar kan geen discussie over zijn.
De scheidsrechter ging na de wedstrijd gewoon door met voetballers pesten, Job Viellevoye wilde hem zoals het hoort een hand geven. De scheidsrechter trok demonstratief zijn hand terug en gaf de Oisterwijkse spits zijn tweede gele kaart nadat deze hem wees op zijn ongepaste gedrag.
Trinitas verloor zo twee dure punten in de strijd om de periodetitel. Met nog twee wedstrijden te gaan zal naar alle waarschijnlijkheid één overwinning voldoende te zijn om de periode binnen te halen.
