Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:

Schrijver en columnist Roland Smulders (Foto: Iris de Groot)

Het is een soort Pavlovreactie. Als ik tegenwoordig een bericht lees over een verontrustende gaslucht in mijn woonplaats Oisterwijk, gaan mijn ogen direct op zoek naar een bestelwagen van de glasvezelprovider die – ik zal het in het Duits zeggen, want dat klinkt mooier – de laatste tijd bij mij in de buurt ‘sein Unwesen treibt’. Mocht er nog een filmproducent meelezen: je kunt er een dijk van een rampenfilm van maken.

De grote lijn zie ik al voor mij. Uit een grote gettoblaster knalt keihard het nummer ‘Ik kom eraan’ van Dries Roelvink. De camera zoomt in op de bezwete, met tattoos versierde rug van een man die bezig is in een kuil. Op het lint van de afzetting staan de woorden ‘Delta’ en ‘glasvezel’. Dit gaat fout, weet je dan als kijker. Op de combinatie van dat bedrijf en de aanwezigheid van gasleidingen rust een regelrechte vloek. Het is dat, of een structuurfout bij de afdeling die verantwoordelijk is voor het aantrekken van de gravers. In elk geval verkeren inwoners van Oisterwijk al enige tijd in een permanente staat van levensgevaar. Het is wachten op de eerste woningen die daadwerkelijk het luchtruim kiezen.

De bouwgrond in Oisterwijk begint op te raken. Het is zo’n absurde gedachte die aan mij blijft knagen. Zit er logica in de route die het A-team van Delta volgt? Heeft een ambtenaar terloops een suggestie laten vallen? Iets in de trant van: ‘Ik zou het zo doen, dan is er wat speling als het niet meteen lukt. En voorzichtig met de gasleiding die pal voor de gevels van onze dierbare monumenten ligt.’

Voor de zekerheid heb ik het bedrijf laten weten dat mijn woning niet bezocht hoeft te worden. Ed en Willem Bever zijn op de hoogte gebracht, maar ik weet nu al dat het fout zal gaan. Ooit moet er een eind komen aan mijn ‘winning streak’. Na het overleven van corona en Poetin val ik ten prooi aan het door de duivel bezeten graafapparaat van Delta. Mijn enige troost is dat het snel schijnt te gaan. Ik ben weg voordat het besef kans krijgt in te dalen. Dat scheelt weer, zal ik maar zeggen.

Volgens een spreekwoord is haastige spoed zelden goed. En laat dat nu juist zijn wat Delta in overvloed heeft: haast. Oisterwijk moet vol liggen met hun glasvezelkabels voordat concurrenten op het idee komen ook een gooi te doen naar een stukje van de lucratieve taart. Volgens het bedrijf willen veel Oisterwijkers graag een mooie aansluiting van Delta in de woning, maar ik geloof er helemaal niks van. Niet de Oisterwijkers die ik tijdens mijn wandelingen door het dorp spreek. Ze hebben een brief gekregen met de mededeling dat er niet aan te ontkomen valt. Ik ook. Toch maar even een herinnering gestuurd. Het bedrijf is onze afspraak toch hopelijk niet vergeten? Nee, dat zit wel goed. Ik hoef mij geen zorgen te maken. De werkers hebben behalve een solide training ook nauwkeurige instructies over de huizen die zij moeten laten staan.

Roland Smulders