De juridische strijd gaat voort. Na vier maanden komt er een beschuldiging bij: het schenden van het Internationaal Verdrag Voor de Rechten van het Kind.
Begin januari begon de kwestie met een klacht betreffende een ambtsmisdrijf door ambtenaren van de Gemeente Oisterwijk. De ambtenaren werden beschuldigd van afpersing (Klik hier). Later volgde een korting op de uitkering van cliënt om vervolgens begin februari de betalingen van de uitkering geheel stop te zetten (Klik hier). Enige tijd later werd volgens de adviseur van cliënt onterecht privé-informatie aan derden versterkt (klik), en werd de adviseur van cliënt door de burgemeester gesommeerd te stoppen met het veelvuldig mailen en schrijven.
Het gemeentehuis van Oisterwijk (Foto: Joris van der Pijll)
Inhoudelijke informatie kwam er vanuit de wethouder desgevraagd niet; geen uitleg waarom en hoe deze mevrouw zonder inkomen verder moest. Wethouder Dankers liet destijds aan de raadsleden weten: ‘Het dossier betreft een kwetsbare inwoner, wij nemen onze zorgplicht uiterst serieus.’ De raadsleden hebben niet gereageerd; openbaar is er niet over gesproken en er worden ook door de gemeente vanwege privacy geen vragen beantwoord. De juridisch adviseur kiest er namens cliënt wel voor om de openbaarheid op te zoeken.
Rechtszaak
7 Juli volgt hierover een rechtszaak en pas daarna – zo ziet het er uit – zou eventueel een uitkering hersteld kunnen worden. Het is minstens aan juridische kosten een kostbare zaak; en mocht cliënt gelijk krijgen dan moet de gemeente ook de schade herstellen. Helaas is het menselijk leed dan al geleden. Het stopzetten van een uitkering nog voordat er (zover bekend) een besluit en bezwaarprocedure is afgehandeld, lijkt op wat er gebeurde in de Toeslagen affaire: eerst ellende en daarna kijken hoe die ellende te herstellen. Nog steeds ondervinden gedupeerden daar de nadelen van.
Vandaag is er een nieuwe klacht bijgekomen. In een brief aan wethouder Dion Dankers stelt de vertegenwoordiger van cliënt: ‘Inzake mijn cliënte heeft u artikel 3 van het Internationaal Verdrag Voor de Rechten van het Kind geschonden, toen u de uitkering van cliënte heeft stop gezet.’ Nederland heeft dat verdrag in 1995 onderschreven. Hierin staat onder andere dat overheden in alle situaties bij hun afwegingen de eerste prioriteit moeten geven aan het belang van het kind. De bijstandsmoeder heeft drie kinderen, waaronder een baby.
