Je bent eigenaar van een recreatiewoning in het mooie Oisterwijk, je verblijft daar best vaak, gewoon omdat je dat fijn vindt. Niks mis mee, totdat er een ambtenaar van Gemeente Oisterwijk op je stoep staat…

De ingang van Park Rustiek, waar een recreant volgens een ambtenaar vast zou verblijven (Bron: Google Maps)

‘U bent wel erg vaak hier,’ aldus de ambtenaar va Gemeente Oisterwijk bij een vakantiewoning op Park Rustiek. ‘We hebben geconstateerd dat u niet woont op het adres waar u staat ingeschreven.’ Het probleem in deze, is het feit dat men niet vast mag wonen op de recreatieparken, en na inschrijving er vervolgens vanuit dezelfde gemeente een opdracht komt te vertrekken, zo nodig met dwangsom. Daar wonen is immers illegaal.

Gemeente
De woordvoerder van Gemeente Oisterwijk laat desgevraagd weten dat dergelijke controles regelmatig uitgevoerd worden op alle parken in Oisterwijk. ‘Wij zijn wettelijk verplicht iemand in te schrijven waar deze woont. De plek waar iemand gedurende drie maanden ten minste twee derde van de tijd overnacht, wordt volgens de wet gezien als hoofdwoonverblijf,’ en ‘het bestemmingsplan geeft aan dat de gronden gebruikt mogen worden voor recreatieverblijf in een recreatiewoning. Onder recreatieverblijf wordt verstaan: het kortdurend verblijf van één of meerdere personen met overnachting die elders hun hoofdwoonverblijf hebben, waarbij in ieder geval geen sprake is van permanente bewoning.’ Na een constatering door de ambtenaar volgt een brief, met na twee maanden een controle. Mocht de ambtenaar in dat geval constateren dat er nog steeds sprake is van bewoning, dan volgt een dwangsom.

Illegaal?
Je mag op de parken in Oisterwijk 365 dagen aanwezig zijn, en alle dagen van het jaar zijn vrij om er te overnachten. Illegaal is het verblijf op zich dus niet. Wel is het volgens de huidige regels illegaal om het recreatieverblijf als woonverblijf te hebben. In dit geval zou het voldoen aan de vraag van de ambtenaar, om het recreatieadres in te schrijven als woonadres, enorm tegenstrijdig zijn. Het maakt het verblijf per definitie illegaal; de recreant schrijft daarmee het eigen vonnis.

Van deze en vergelijkbare voorbeelden horen we regelmatig dat de betrokkenen het bezoek als vervelend en soms zelfs intimiderend ervaren. Los van dat gevoel, is de vraag hoe de ambtenaar dergelijke constateringen werkelijk kan bewijzen. Het verzoek tot inschrijving mag dan wettelijk verplicht zijn, maar in relatie tot de zoektocht naar illegale bewoning lijkt het ‘er om vragen’ meer op een trucje om bewijs te verkrijgen.

Hoe dan?
De grote vraag bij dergelijke situaties is steevast: Hoe kan de controlerend ambtenaar weten of iemand in het vakantiehuisje aanwezig is voor recreatieve doeleinden, of dat iemand daar woont? Er om vragen kan, maar in dit geval beroept de ambtenaar zich op zijn eigen constatering. Hij lijkt te weten dat het woonadres waar de persoon formeel staat ingeschreven niet juist is. Deze persoon echter, verblijft ook regelmatig in het buitenland. Is met een langere tijd afwezigheid op je formele woonadres daarmee beslist dat iemand ergens geen woonadres heeft?

Bewijs
Uiteraard heeft de ambtenaar daar geen weken lang voor de deur gelegen. Echter op onze vraag hoe de ambtenaar kan zien of iemand ergens blijft slapen als recreant, of als bewoner, krijgen we ook na herhaald vragen geen antwoord. Net zo min op de vraag hoe een ambtenaar kan zien om welke reden een bewoner niet aanwezig is op het formele woonadres. Zekerheid daarover kan eigenlijk alleen de bewoner zelf geven. Die bewoner moet bij beschuldiging van illegale bewoning echter het omgekeerde bewijzen, en ook dat is enorm lastig.

Moet je dan iedere dag een filmpje maken in welk bed je slaapt, met getuigenverklaring van diegene die naast je ligt?